طراحی مجتمع مسکونی با تراکم متوسط و بالا در تهران؛ با رویکرد نقش دید و منظر زمین و نحوه چیدمان فضایی.

با رشد روز افزون جمعیت، نیاز جوامع شهری به ساخت مسکن افزایش می یابد. امروزه در اکثر کلانشهرها رشد و توسعه ساختمان ها علی الخصوص بلندمرتبه مشهود است و اثرات زیادی را بر جای گذارده است. تأثیر گسترده ساختمان ها بر کالبد و فضای شهرهای امروزی غیر قابل انکار است. در این میان یکی از جنبه های اصلی تأثیرگذاری آنها، تأثیر بر دید و منظر شهری است؛ چرا که این ساختمان ها باعث ارتقاء یا کاهش کیفیت دید و منظر شهری شده است. از آنجا که طراحی مجتمع های مسکونی با هدف بهبود عوامل موثر بر میزان رضایتمندی ساکنان اهمیت فراوان دارد، در این خصوص توجه به مکانیابی و استقرار، برنامه ریزی و طراحی بر اساس اصول و ضوابط، هماهنگی با بافت پیرامون و فراهم آوردن منظر و چشم انداز مطلوب از جمله موارد قابل توجه می باشد. بدین منظور ضمن شناسایی جنبه های مختلف ساختمان ها، اثر آنها بر دید و منظر و تعریف معیارها و زیر معیارها، به ارزیابی چند نمونه موردی پرداخته شده است. همچنین به دنبال یافتن راهکارهایی در جهت ارائه الگوی مسکن متناسب با رعایت ضوابط و ساختار فضاهای مسکونی، به الگوهایی برای طراحی واحدهای مسکونی متأثر از دید و منظر زمین دست یافت. در این راستا در طرح پیشنهای نیز تلاش شده است تا آنجا که ممکن است به این راهکارها، جامه ی عمل پوشانیده شود و هویت و تعامل اجتماعی از دست رفته دوباره احیا شود.